Zobaczyła coś co przypominało człowieka, a właściwie karykaturę człowieka składającego się z piasku, wiatru i ciemnej materii. Potwór miał ręce, miał twarz, ale poza tym był zbitą kupką mułu. Kalel zaparł ie mocniej nogami i próbował wyrwać dziewczynę z uścisku 'ciszy' - jak nazywał potwora.
- Użyj jakiegoś zaklęcia - krzyknął niemal błagalnie patrząc na dziewczynę.

Kamień na czubku jej laski zaświecił. czerwona łuna bladego światła oślepiła potwora, który otworzył paszczę nie wydając żadnego dźwięku. Pościł nogi dziewczyny.
Kalel skorzystał z okazji i przyciągnął ją do siebie pomagając jej stanąć na nogach i pociągnął ją za sobą.

/... -> Wolne Tereny -> Wodospad przy ''strefie ciszy''/