W Harimous i na terenach Zjednoczonych Ziem w dalszym ciągu można spotkać te piękne i majestatyczne bestie jakimi są smoki. Od zarania dziejów przyciągały uwagę zarówno wojowników jak i bardów czy skrybów. Na ich temat powstało wiele legend, a każda z nich jest inna.

W większości podań smoki postrzegane są jako siejące zniszczenie potwory rodem z piekła. Stworzenia te, które zamieszkują Atrię odznaczają się jednak mądrością i uległością. Wielkie, barwne jaszczury nie potrafią jednak żyć długo samotnie. Najczęściej zamieszkują stare, wielkie groty, wygasłe wulkany i podziemne zamczyska. W stadzie jest najczęściej 8 samców i 3 samice.


Wraz z pierwszymi smokami pojawili się jednak ludzie, których zaczęto nazywać na początku „zaklinaczami”, a następnie „smoczymi jeźdźcami”. Oni to hodowali smoki dla własnych celów.

Smok posiadający swojego jeźdźca łączy z nim swoje życie. Gdy umiera wojownik, umiera także smok, w drugą stronę jednak ta zasada nie odnajduje realizacji. Smoki są bardzo wierne swoim jeźdźcom i bez wahania giną za nich. Największa była śmierć smoka z Gór Jou Hay znajdujących się w Harimous. On to by uratować swojego pana samego siebie skazał na śmierć z rąk buntowników. Jeździec niedługo potem popełnił samobójstwo nie mogąc znieść dalszego życia bez swojego towarzysza. Tak więc, jeźdźcy często związani są ze swoimi smokami więzią niemal braterską, bo przyjaźń jest tu grubym niedopowiedzeniem.
Smoczym jeźdźcem może zostać każdy. Wystarczy, że znajdzie smocze jajo i będzie przy narodzinach smoka. Wtenczas tworzy się między nimi nierozerwalna więź. Znalezienie takiego jaja jest jednak niezwykle trudne. Smok po wykluciu towarzyszy jeźdźcowi do końca życia.



Niektórzy jeźdźcy wykorzystują smoki do czarnej magii. Rzucając zaklęcia i sporządzając wywary ze smoczą krwią uzyskują niewyobrażalne możliwości. Magowie ci giną jednak szybciej niż jest to przewidywane gdyż wraz z wielką siłą płynącą z wywarów zatrzymywana jest praca serca. Dużo wiedźminów posiadających smoki używało ich jako „zwierzątka domowe”, które w razie potrzeby pożerały nieproszonych gości.

Większość smoków zieje ogniem, są jednak takie, które tej zdolności nie posiadają. Do tych gatunków należą m.in. Smok Skalisty, Rogacz, Igue Ze i Smok Morski.
Smoki często wyposażone są w kolce na końcu ogona lub na szyi czy plecach. Większość ma ostre pazury i zęby. Niekiedy zdarzają się także kolce na kościach skrzydeł.
Niektóre smoki, wbrew pozorom, są małe, posiadają zaledwie kilkanaście centymetrów długości i żyją w lasach Zachodniej Części Zjednoczonych Ziem. Gigantyczne monstra z którymi są często kojarzone smoki są w dzisiejszych czasach bardzo rzadkie.