Słyszałaś, że mówili coś w stylu ''zostały tylko te ładne'', prawda? Więc cóż mogą teraz zrobić? Mężczyzna z biczem odgonił starca od Erith i zaśmiał się naciągając bicz.
- boisz się, mała? - spytał.
- boisz się? - powtórzył po nim jeden z najemników, którego twarz i pierś pokryte były bliznami i poparzeniami.
Zapach krwi powoli stawał się częścią powietrza tak że stał się niewyczuwalny. Starzec podszedł krzywym krokiem do śmiejącej się dziewczyny i uderzył ją w twarz tak że zemdlała z nagłości i siły ciosu. Gdyby nie to, że bliżej wisiał tamten chłopak Erith mogłaby zobaczyć jak starzec dobiera się do nieprzytomnej dziewczyny.

- pytam czy się boisz! - wrzasnął i strzelił z bicza.
Ostre jak brzytwa uderzenie rozcięło jej suknię przy udzie. Cała noga Erith była teraz odsłonięta, a na jej skórze pojawiło się zaczerwienienie, które piekło.

- nie? - zaśmiał się pobliźniony.
podszedł do niej i przejechał językiem po jej policzku dłonią przejeżdżając po jej odkrytej nodze.
reszta strażników zaczęła się śmiać.

Pobliźniony zaśmiał sie bardzo chrapliwie i przejechał pełną blizn dłonią po jej policzku. Dotyk jego skóry był okropnie szorstki i nieprzyjemny...
- Nie boisz się? To zaraz zaczniesz - wyszeptał jej do ucha niemal dotykając go ustami.

Strażnik dzierżący bicz znów trzasnął nim w powietrzu, a dźwięk odbił się od ścian głuchym echem.
Słychać było śmiechy strażników, które przedzierały się przez mrok, który panował w pomieszczeniu... mrok... tak, panowały tam ciemności rozświetlane bladym blaskiem pochodni...
Bliznowaty przejechał dłonią po udzie Erith powoli przesuwając ją na wewnętrzną stronę uda.