-To ruszamy - podniósł się.
Podszedł do swojego konia i pogłaskal go po szyi - Im szybciej dotrzemy na miejsce tym szybciej się mnie pozbędziesz - powiedział smutno - Chodź, ruszamy - wyprowadził konia z jaskini i na siego wskoczył.
Twój koń zaczął prychać, gotowy do drogi.

-Nie będziesz musiała się pozbywać, nie zabawię tam długo, mam swoje obowiązki - powiedział,uśmiechając się. Tak, chyba te słowa lekko mu poprawiły humor - Każde z nas ma swój cel - dodał.
-Ruszajmy - poprosił - Ostatnio dużo sokołów się tu kręci a ja mam ich dość...- zaczął - na najbliższe trzy dni.

- Ojej, naprawdę chcesz to wiedzieć? - spytał, przeciągając się.
Wjechaliście na trakt, droga byla pełna kałuż, ale całkiem dobrze się jechało.
- Mistrz jest niezły. Sam mnie wysłał. Ale....dwa miesiące temu - powiedział, podłamany - Będzie zły, że to tyle trwało, ale jak mialem znaleść kogoś, kto co chwila się gubi!? - prychnął jak mały zwierzaczek.

-A czy ktoś powiedział, że jestem dobrym tropicielem? - spytał, wzruszając ramionami - Poza tym po drodze mialem pewne....komplikacje - stwierdził i machnął ręką - Ale znalazłem Cię, załatwiłem wszystko i za kilka godzin powinniśmy być już w domu - powiedział radośnie, ale potem się strapił, jakby się zagalopował i za dużo powiedział - W domu mistrza Toumasa oczywiscie! - dodał szybko.

-Ale najfajniejsze przed nami - powiedział, wybuchając śmiechem - Myślisz, że to będzie taaakie proste?
Spojrzał na ciebie, po czym znowu zaczął się śmiać.
-Ale przed nami jeszcze godzina spokojnej jazdy, zanim zjedziemy z traktu - powiedział, kiwając głową.