Dziewczyna wstała ze swojego miejsca i podeszła do niego. Położyła przed nim kartkę na której napisała uprzednio "A ty nie będziesz spał?". Zdawać by sie mogło, że dziewczyna patrzy na świat dziwnie smutnym wzrokiem...

Dziewczyna otworzyła usta. Nie miała języka, najwyraźniej ktoś go jej wyciął.
Widocznie mogłaby jakoś nieskładnie coś mruczeć, ale wybrała milczenie.

Skinęła głową z lekkim uśmiechem na twarzy. Potem znów podsunęła mu tę herbatę, którą zrobiła jakby koniecznie chcąc by się napił. Chyba była nadopiekuńcza w stosunku do gości, ale w sumie pewnie tu, w tym lesie, od dawna ich nie miała.

Herbata była bez wątpienia z róż. Dziewczyna niczego tam nie dosypała, ale herbata i tak jakoś miło rozgrzała Messere.
- A ty nie idziesz spać? - do uszu Messere dobiegł głos Anae.
Nikt nawet nie spostrzegł chłopca, który zszedł z góry i pół przytomnie rozejrzał się po pomieszczeniu. Miał zaspane oczy. Najprawdopodobniej obudził go sen i nie znalawszy przy sobie nikogo postanowił poszukać towarzystwa. Dziewczyna spojrzała na niego i zaczęła coś do niego migać.
- Sam dojdę na górę - powiedział chłopiec wyniosłym tonem jakby próbował zaprzeczyć faktowi, że po schodach schodził praktycznie zjeżdżając po poręczy, bo na nogach ledwo stał. Dziewczyna podeszła do niego i wzięła go za rękę, ale mały wyrwał się jej i podszedł do Messere jakby chciał udowodnić, że sam może iść.
Maść na jego ręce niemal wsiąkła, a rana bardzo powoli się zabliźniała, w każdym razie krew już nie leciała, zupełnie tak jakby otwarta rana była odcięta od przepływu krwi.

Dziewczyna założyła ręce na piersi i oparła się o ścianę przy drzwiach z lekkim uśmiechem jakim niekiedy matka obdarza swoje dzieci.
Anae przynajmniej nie protestował jak Messere coś powiedział, widocznie uznał, że i tak zostanie zaniesiony na górę i tak, więc po co się niepotrzebnie denerwować?