Ariadne
Skóra nóg z czerniała i rozsypała się, a łuski okryły jej nogi do reszty. Nogi złączyły się i zaczęły w dość bolesny sposób zrastać się w jedno.
Zastanawiające było to dlaczego gdy ogon się pojawia jest to bolesne, zaś gdy znika jest to praktycznie niewyczuwalne.

Vallewida
Erto dobiegł do nich w końcu. Gdy mu się ta sztuka udała położył się na ziemi jak długi dysząc ciężko. Slalom między nogami przechodniów musiał być nie lada wyzwaniem.

Erto zaszczekał radośnie i widać było że mimo zmęczenia i tak wielbi swojego pana.

- Syrena + woda = ogon - powiedziała, lekko zła - Ten mały mnie ochlapał i mamy kłopot!

-Za rok, może trzy - zażartowała - Będziemy musieli tu trochę posiedzieć. Przez ten ogon nie mogę chodzić - dodała, wybuchając śmiechem.