Przeciętnie na wyparowanie całej wody, która sama z siebie znajdowała się na ogonie syreny (nadając jej tym samym wygląd jakby przed chwilą wyciągnięto ją z wody) potrzebne było około 40 minut. Faktycznie, mieli dużo czasu na rozmowę. Erto najwidoczniej spodobał się ogon Ariadne, gdyż polizał ją malutkim języczkiem w miejscu gdzie powinny być kolana, co lekko łaskotało.

Stworek tylko zamerdał ogonem i nie zaprzestawał czynności.

Wziął Erto i ze śmiechem w oczach spojrzał na Ariadne.
- Jak na moje, on kocha twój ogon.

-Cuuudownie - stwierdzila dość ironicznie, patrząc raz na jedno, raz na drugie.
Niech już schnie!!

- Spójrz - uśmiechnął się chłopak - Już znika.
Mimo swojego wieku tak naprawdę dotąd nie widział syreny z ogonem.
Ale wydało mu się, że wtedy nawet Ariadne wygląda... piękniej.
No cóż, piękna z niej kobieta jakby nie patrzeć.