- Właściwie to masz rację. Musimy trochę przyspieszyć. A co do tego łóżka to żeby było wygodne bo już padam z nóg, a znaczy z siodła od tego dzisiejszego upału, a i duże bo dobrze by było móc się wyciągnąć. - uśmiechnęła się czarująco.
Kiedy te babsko da sobie spokój?! Nie może pogodzić się z porażką czy co? Musimy im zwiać

Wiatr przyjemnie muskał jej twarz. Było późne popołudnie. Przyspieszyła konia. W drobne dłonie wplotły się kosmyki bujnej, falowanej grzywy konia, który chętnie pędził do przodu. Był wypoczęty i pełen wigoru, w przeciwieństwie do słaniającej się właścicielki. jednak zastrzyk adrenaliny pomału budził Allidę do życia.

Ostatnio edytowany przez Allida (2008-07-08 19:32:46)