Soren spojrzał na nią kątem oka - Coś cię trapi? Tamte pytania? - spytał - Mój przyjaciel będzie mógł ci odpowiedzieć...
Wokoło zapanowała noc.

- Wampiry nie mają rodziny... ci co rodzą się wampirami są porzucani, ci co są przemieniani są pozostawieni samym sobie - powiedział.

Uśmiechnął się do niej lekko i skinął głową, a potem odpowiedział na pytanie:
- Jak widzisz mam na oko może z 16, góra 17 lat. Wampiry narodzone, tak zwanej czystej krwi, starzeją się z wiekiem, wolniej jak ludzie, ale szybciej jak elfy. Gdy ktoś zostanie przemieniony jego "zegar "czasu" zatrzymuje się na etapie w jakim znajdowała się dana osoba. O dziwo nie należę do najmłodszych... - spojrzał na nią - Przemieniono mnie jak miałem 17 lat. Od tamtej pory musiałem radzić sobie sam... - westchnął - jednak boli mnie to, że tak wiele wampirów krwawego rodu nie przestrzega zasad... - spojrzał na ścieżkę.

Uśmiechnął się do niej - Jestem jaki jestem, ale do ponuraków nie należę. Jednak... co ty wiesz o wampirach, co? - spytał unosząc brew i nadal się uśmiechając.
Faktem było, że dziewczyna przyjęła każde niedociągnięcie w historii jak rzecz oczywistą. Niedopowiedzenia były bardzo delikatne i subtelne, lecz istniały.
Na niebie pojawiły się pierwsze gwiazdy.