Widać było, że ten ktoś zadomowił się na polanie.
Przy głazie wybudowany został całkiem niezły szałas, płonęło ognisko. Koń należący do tej tajemniczej postaci pasł się niedaleko, czuć było jeszcze smakowitą woń posiłku.
Zakapturzony jakby nigdy nic wrzucił ptaka do ognia a potem wolno się odwrócił. Spojrzal na Ciebie zimnymi, zielonymi oczyma. Tylko je było widać zza kaptura, nawet nie mogłaś poznać jakiej był plci.
-Witam - hm. To chyba był mężczyzna, choć mówił dziwnym, melodyjnym głosem. Odwrócił się i zaczął szukać czegoś w jednej z wielu toreb, które porozwalane były wokół szałasu. Ten dziwiak chyba tu mieszkał!

Nic nie odpowiedział, tylko wzruszył ramionami. Wyciągnął wreszcie jakiś gruby wolumin, pióro i zacząl coś zawzięcie notować. Spojrzał w niebo, jakby odliczając chwile do jakiegoś zdarzenia...
Rzeczywiście. Gdy tylko księżyc pojawił się na niebie kamień zaczął dziwnie lśnić
-Punktualnie- zamruczał zadowolony, ściągając kaptur. Twoim oczom ukazal się lekko dziewczęcej urody młodzieniec. Zielone oczy lśnily mu groźnie, usta wykrzywione były w ironicznym pół-uśmiechu a długie, rude włosy opadały swobodnie na ramiona. Niektóre kosmyki związane były w przypadkowe warkoczyki.

Widać było, że on nie przejmuje się jej obecnością. Można by przypuszczać, że już o niej zapomniał. Napił się podejrzanego płynu z małej buteleczki, po czym się podniósł. Odłożył książke na bok i zaczął spacerować dookoła głazu, na jego twarzy malowało się zniecierpliwienie.
-Durne ptaszysko - powiedział znowu i spojrzał na nią kątem oka - Radziłbym nie spać- powiedział od niechcenia tym melodyjnym głosem.

Spojrzał na nią jak na robaka.
-Nie umiesz czytać? - jego usta wykrzywiły się w ironicznym uśmiechu - Chociaż co ja wymagam od kogoś takiego jak ty... - dodał. Jego głos ociekał kpiną, ale jednocześnie nie tracił swej slodyczy i melodyjności - Przyjamniej powinnaś umieć słuchać...To las "Straconych Snów" - oparł się o głaz - Każdy powinien znać historię, która tu się kiedyś zdarzyła - powiedział - Dokladnie w tym miejscu.

-Myślisz, że bym ci opowiedział? - spytał retorycznie - Badam to miejsce, by sprawdzić, czy to prada - wytłumaczył po chwili - A tyn durny ptak przegonił moje dowody! - powiedzial, zerkając w stronę ogniska. Z ptaka już niewiele zostało.