Przyjrzała mu się uważnie, ale tak, żeby nie zauważył. Nie wyglądał jej na jakoś szczególnie niebezpiecznego. Ale pozory mogą mylić, więc postanowiła być czujna. Dopiero teraz zorientowała się, jaką głupotę popełniła. Ledwo powstrzymała się od palnięcia sobie w ten głupi łeb. Przecież gdyby tylko chciał, to mógł podać jej środek nasenny lub jakiekolwiek inne świństwo. A potem? Do wyboru do koloru - zgwałcić, zamordować, wypić krew lub zwyczajnie zostawić i patrzeć co się z nią stanie. Ze złości ugryzła się w język.
No cóż... Teraz zostaje jej tylko czekać i wierzyć w jego dobre zamiary. Jeszcze raz na niego spojrzała i trochę zwątpiła w jego dobre serce. Ale teraz i tak nie ma wyjścia.

Nie spuszczała z niego wzroku, czekając na działanie tego, co wypiła.
Chłopak zachowywał się dziwnie. Musiał siedzieć tu od dłuższego czasu i najwyraźniej udzieliło mu się od tego miejsca. Jest nienormalny jak cały ten las.
Ale czy jej to przeszkadza? Na razie nie. Dopóki nie zbliża się zanadto i jej chwilowo nie zauważa, to wszystko jest w porządku. No bo komu przeszkadza gadanie. Niepokoiło ją jedynie trochę to, o czym mówił.

Wzdrygnęła się. - Nie patrz tak na mnie. - warknęła. Ani trochę nie podobała się jej reakcja organizmu na jego spojrzenie.
Gdy minęła senność dostała nadmiaru energii. Wstała i zaczęła nerwowo chodzić w kółko. Płyn stanowczo nie wpłynie dobrze na jej ciało. To wszystko to tylko iluzja. Tak naprawdę powinna oszczędzać siły, a nie jeszcze bardziej męczyć osłabiony po długiej wędrówce organizm. Siadła z rozmachem na ziemi i jęknęła cicho. Strasznie potrzebowała ruchu, działania. Po prostu ją roznosiło. Ale rozsądek podpowiadał, aby siedziała i odpoczywała. Z rana przecież musi ruszyć w drogę. A przede wszystkim wydostać się z tego pieprzonego lasu! W życiu nie wytrzyma tu drugiej nocy.

Jeśli myślisz, że otoczę cię pocieszającym, kobiecym ramieniem, to się grubo mylisz dupku.Nie po twojej ironii, po twoich kpinach i wzroku przyprawiającym o drżenie, pomyślała.
Niezauważalnie przyjrzała się jego kłom. - Ładne masz zęby. - skrzywiła usta w grymasie, który początkowo miał być uśmiechem. - Skoro już jesteśmy zmuszeni znosić siebie nawzajem, to może czegoś się o sobie dowiedzmy? - utkwiła w nim spojrzenie. - Nie lubię gadać dużo o sobie więc ograniczmy się do imienia, rasy i wykonywanego zajęcia. Mogę zacząć. - przeczesała włosy palcami, prostując plecy i kierując wzrok na swojego karosza.

- Inoue Gin Skellen. Anioł. Najemnik. - wypaliła szybko. Ciekawiło ją, kim jest. Miała też nadzieję, że nie okłamie jej zaraz na początku bliższej znajomości. Nie zrobił tego dotąd, więc może nie zrobi i teraz...?
Zrobiło jej się nieprzyjemnie na wspomnienie o ubitym z nią ,,interesie''. Ale nie okazała tego po sobie.