Po chwili obserwacji w głowie dziewczyny jeden ze znaków odnalazł znaczenie. Podłużna, gruba kreska otoczona trzema trójkątami. Ten znak potrafiła odczytać. Był to jeden z łatwiejszych symboli, jednak to tych uczył ją wuj, a oznaczał tyle co "równowaga".
Chłopak przypatrywał się jej przez ten czas. Czytał wiele ksiąg, jednak tego pisma nigdy nie widział.

- Równowaga ta...? - popukał się po nosie palcem myśląc. Przyłożył chwilę potem dłoń do skały.
- "Ten" "przywróci" "którego" "imię" lub też "ród" "osiągnie" lub "zdobędzie" "stary-miecz"  "równowagę" - przetłumaczył rząd znaków ustawionych pionowo. Widać było, że pochodziły z rożnych alfabetów.
Chłopak spojrzał na nią - Trzeba by było tylko ułożyć to odpowiednio - powiedział - 'runy' to straszne łamigłówki, ale może odpowiedzą na jakieś pytania...

- Bardzo możliwe... ale o jaki... - przerwał w pół zdania - Słyszałaś o "magicznych mieczach"? - spojrzał na nią.
Jego wzrok znów zdawał się dawać znak, że on wie na ten temat więcej niż chce powiedzieć.

- Wydaje mi się, że tu chodzi właśnie o te miecze. O możliwość wyzwolenia Zjednoczonych Ziem dzięki potomkom Wielkich Władców - powiedział.
Jego tajemniczy głos w jaskini zdawał się bardziej odległy niż zwykle. może przez to, że jaskinia posiadająca własny pogłos niosła jego słowa podwójnym echem? Chłopak spojrzał na nią i przygryzł dolną wargę.
- Wyjdźmy stąd... strasznie tu cuchnie... - powiedział po chwili zmieniając całkowicie temat.

Spojrzał na nią - Niektórych rzeczy nie powinnaś usłyszeć ode mnie - powiedział - mam cię stąd wynieść? - uniósł brew.