- Lysquee Strai. Żora. Nekromanta - powiedział od niechcenia- Teraz wypadałoby powiedzieć coś w stylu "miło poznać" - zironizował - Ale zgaduję, że ani tobie, ani mi nie jest miło - powiedział całkowicie szczerze.
Nagle, gdzieś u góry zakrakal ptak. Rudowłosy zaklnął szpetnie - Oni się boją ptaków, wybije wszystkie - wysyczał przez zęby.

Spojrzał na to, co zrobiła i wybuchnąl śmiechem
- Myślisz, że gdybym chciał zrobić , to twój marny rapier mnie powstrzyma? - spytał. On cię wyśmiewał...Po prostu turlal się po trawie ze śmiechu - To było najbardziej żałosne posunięcie na świecie - wysapał, przeturlawszy się na brzuch.

Spojrzał na nią tym zimnym wzrokiem i...znowu wybuchnął śmiechem
- Ja się wcale nie uganiam za ptarzyskami aniołku - powiedział kpiąco - Ptarzyska są tylko efektem ubocznym aniołeczku - dodał - Ja tu badam coś, o czym twój maleńki móżdzek nawet nie ma pojęcia - przeturlał się na plecy i ziewnął.

Mimo to, że księżyc nadal świecił, kamień przestal emanować tą dziwną aurą...
-Zaraz się zacznie - nagle w glosie żory pojawilo się coś innego niż ironia czy kpina. Pojawil sie entuzjazm małego dziecka - Zobaczysz- złapal ją za ramię - To będzie niesamowite!
Nagle, niewiadomo skąd, pośród drzew zaczęły przemykać biale postacie i znowu usłyszałaś te szepty. Jak wtedy, w lesie.
-Widać je tylko w nocy - powiedzial cicho, patrząc na istoty jak oczarowany.
Istoty przemykały między drzwami a ich głosy łączyły się w jakąś harmonijną melodię. Jednak nie śpiewały, każda z nich wypowiadała "swoje słowa" jak jakąś mantrę.

Chodź ze mną, chodź śpiewała jakaś mala dziewczynka z zasłoniętą twarzą. Trudno było jednak dostrzec w co była ubrana.
I tak zaraz zginiesz ktoś, przypominający kata biegł w druga stronę, jakby grajac w berka z kobietą, która powtarzała Zamknij oczy, to nie będzie bolało . Wyglądała tak, jakby była zakrwawiona...
Cała gama dziwnych postaci. Gdy przyjrzalaś się im, zauważyłaś, że część ma więcej kończyn niż powinna, niektórzy mają mniej a jeszcze inny zamiast nóg mają kopyta. I wtedy dopiero zauważyłaś ich czerwone oczy, wielkie zeby i wydłużone, zakrwawione paznokcie. Wszystkie te postaci wyglądały makabrycznie...Ale było w nich coś hipnotyzującgo, co niepozwolilo Ci odwrócić wzroku.  Nawet...to dziwne, ale czulaś, jakby Cię wzywali, twoje nogi rwały się, byś poszła w ich stronę.