Kotara lekko przysłaniała większość zbiorów, ale od pierwszego spojrzenia dało się dostrzec, że nie są to zioła. Słoje wypełnione były zieloną mazią która przypominało nie to wodę ni to kisiel. W owej mazi zaś pływały przeróżne... rzeczy. W części zasłoniętej kotarą coś zaczęło dziwnie dzwonić jakby chciało wydostać się ze słoja. Na najwyższej półce, na widoku, stały trzy wielkie słoje w których pływało coś co przypominało... małe dzieci?... Po co uzdrowicielce takie świństwa? Na stoliku obok stała jarząca się blado świeca.